Vota për hapjen e negociatave po kalon nga dyert e burgut
Takimi kokë më kokë me kancelarin Merkel në Berlin zgjati 90 minuta. Pas takimit, Kryeministri Rama foli shumë pak, aq sa duhen për një konferencë të zakonshme si kortezi për mediat. Nëse përgjigjet e kancelares do të ishin pozitive, kaq pak kohë për të zbardhur ato që folën, afërmendsh që nuk do të mjaftonte për kryeministrin, i cili thotë se është nxënës i Nolit dhe Konicës. Por u kuptua se zoti Rama nuk mori atë që priste ai, dhe gjithë shqiptarët.
Nuk besojmë gjithashtu se në atë takim kaq të rëndësishëm për fatin e Shqipërisë, që pret hapjen e negociatave me BE, Kryeministri të ketë hyrë për pikturat e tij, pasi nga aty përcaktohet edhe fati i tij politik. E vetmja që ka pikturuar aty brenda ishte zonja Merkel, e cila ia tregoi këtë tablo mediave, duke e përshkruar punën e Shqipërisë si të pamjaftueshme dhe se duhen plotësuar disa parakushte në këmbim të votës PRO në qershor.
Në çdo rast, përgjigjet e kancelares ishin frenuese. Megjithëse mazhoranca qeverisëse në Shqipëri ka pak kohë deri në qershor, ka edhe më pak gjëra për të bërë. Me parakushtet e Gjermanisë, tek dera e BE-së, tani ka mbetur e lirë vetëm hapësira ku futet çelësi. A do të mundet qeveria shqiptare të jetë e zonja ta hapë këtë derë? Edhe nga mesazhet indirekte të Merkel, vartësve të saj në qeveri, apo nga disa deputetë gjermanë, u kuptua se çelësi i është dorëzuar tashmë zotit Rama.
Ai është çelësi i Reformës në Drejtësi, i cili duhet të hapë dyert e burgut për zyrtarë të lartë të korruptuar. BE pret provat, të cilat zoti Rama nuk i kishte në Berlin, ndaj Gjermania na dha fare pak mundësi për përgjigje pozitive.
Kjo pikë ku ndodhet procesi i përparimit të Shqipërisë drejt BE, është alarmante dhe mjaft poshtëruese, për të paktën dy arsye të tjera.
Së pari, sepse fati i negociatave paska mbetur në dorë të kriminelit, apo zyrtarit të korruptuar. Nëse qeveria nuk e bën këtë, atëherë shqiptarëve nuk ka ç’u ngelet,veçse të luten që një prej tyre të hyjë vullnetarisht në burg!!!! Kjo as në ëndrrat më të bukura nuk ndodh. “Heronj”të krimit dhe korrupsionit që vetëflijohen për integrimin nuk ka, siç nuk ka as të penduar.
Këtë e dëshmoi dhe odiseja e të gjithë procesit të Reformës në Drejtësi, ku edhe politika u poshtërua me kërcënime nga diplomatët e Uashingtonit dhe Brukselit nëse ata nuk votonin Vetting-un.
Nëse kjo nuk ndodh, shqetësimi më i madh nuk qëndron te ndalja e procesit të integrimit, por te fakti se, pas këtij momenti,korrupsioni dhe krimi do të rifitojnë dimensionin e të paprekshmit.
Së dyti, nëse drejtësia në këtë vend nuk dënon dot një të korruptuar, do të përkeqësonte gjithë mjedisin e brendshëm ekonomik dhe social të vendit.
Në një studim të mëparshëm “Krimi i organizuar, Vlerësimi i riskut në Shqipëri”, dilet në konkluzionin se krimi i organizuar është i shtrirë në mbarë territorin e vendit; se ka prekur drejtpërdrejt ose tërthorazi shoqërinë shqiptare; po deformon ekonominë; dhe se krimi ka vendosur lidhje të qëndrueshme me individë të korruptuar brenda agjencive ligjzbatuese, elitën politike dhe sistemin gjyqësor.
Është e turpshme për ta pranuar, por duket se në këtë pikë,tashmë fati i integrimit kalon nga dyert e burgut. Por, zoti Rama dhe qeveria e tij kanë gjithë instrumentet që të mos e përbaltin aspiratën e shqiptarëve me fatin individual të çdo të korruptuari, apo krimineli. Të gjithë po presim që kjo të ndodhë përpara qershorit, sepse ndërkohë shumë shqiptarë të thjeshtë po i ikin vendit dhe shumë të tjerë, pre e krimit, po popullojnë burgjet (raporti i fundit i prokurorisë, lexo monitor.al) ku asnjë zyrtar i lartë nuk është në to.