Aftësia për të kënduar dhe ligjëruar nuk ka lindur me njeriun: është shkruar në ADN-në e gibbonëve, një varietet i majmunëve që në historinë e evolucionit gjendet në kufirin midis majmunëve të Botës së Vjetër dhe primatëve të mëdhenj. Zbulimi, të cilin revista Nature i ka dedikuar kopertinën, është Lucia Carbone i Italisë, me origjinë nga Bari, i cili ka punuar për 12 vjet në Shtetet e Bashkuara, në Universitetin e Beratit
Gibbonet konsiderohen kanarinat e primatëve. ‘Zakonisht, ‘shtoi ai,’ këngët janë duete mes një mashkulli dhe një femre, të cilëve I bashkohen edhe fëmijët. Përveç kësaj, meshkujt që nuk kanë arritur pjekurinë seksuale këndojnë si femrat ‘. Përtej këtyre kuriozitete, që kanë tërhequr vëmendjen e studiuesve janë karakteristikat unike të ADN-në e këtyre majmunëve më krahë të gjatë, gjenet e të cilëve gjason të fshehin sekretin e aftësisë për të hecur mbi dy këmbë.
Por kryesisht janë karakteristikat e ADN-së së Gibbonëve që janë unike. ‘Duke krahasuar pozicionet e gjeneve në ADN-në e Gibbonëve dhe atë primatëvë të tjerë, ne pamë se disa gjene kanë evoluar në një mënyrë të ndryshme ‘. Bëhet fjalë për gjenin që i mundëson Gibbonëve të lëvizin në 90% vetëm me krahë, gjenit që kontrollon prodhimin e kolagjenit, i cili është thelbësor për tendinat, si dhe përgjegjës për zhvillimin e gjymtyrëve.
Të gjithë këto gjene janë rezultat i mutacioneve që kanë ndodhur në një shkallë të madhe, që kanë të bëjnë pra me strukturat e brendshme në të cilat gjendet e paketuar AND, kromozomet: ekzistojnë mutacione të ndryshme të këtij lloji dhe Gibboni i ka të gjitha. Këto mutacione, të quajtura të ri-rregulluara, ‘u zhvilluan në një kohë të shkurtër nga pikëpamja e evolucionit.
Na kanë intriguar, veçanërisht për shkak se këta primat janë tepër të ngjashëm me njerëzit nga këndvështrimi evolucionar. ‘