Nëse Mazda nuk do të kishte mobilizuar aq shumë energji dhe burime inxhinierike për të zhvilluar një teknologji të aplikuar tek motorët me benzinë, që do të debutojnë tek modeli i ardhshëm Mazda3, zëri “dizajn” në modelin e ri, do t’ia mbyllte gojën gjithë zërave të tjerë.
Gjenerata e katërt e japonezes kompakte, në fakt, mbart gjuhën stilistike aktuale, të cilën kompania e ka quajtur “kodo dizajn”, në një nivel të ri sofistikimi: linjat e kursyera të serisë aktuale, kalojnë përmes një thjeshtimi të mëtejshëm, për të arritur nivele thelbësore, që pak konstruktorë të tjerë mund të kenë arritur.
Të paktën kështu do të jetë, në rast se versioni i prodhimit do të reflektojë besnikërisht atë që sugjeron koncepti Kai, i ekspozuar në Sallonin e Tokio-s vjeshtën e shkuar, e tashmë i sjellë në stendat e Gjenevës për t’iu bërë i njohur publikut europian. Ne, në rindërtimin tonë, bazuar në përvojën e asaj që kompania japoneze ka bërë më parë, kemi vënë bast që po. Proporcionet që bien në sy, me kofanon e gjatë dhe të lëmuar, kabinën pak të tërhequr, turirin vertikal, bishtin e rrumbullakosur dhe nje tension të bukur që kalon nëpër të gjithë trupin e makinës, megjithatë, përfaqësojnë vetëm një anë të kompaktes së ardhshme.
Ato gjejnë në fakt një integrim të shkëlqyer në kërkimet teknologjike të përmendura më sipër, dhe kanë shtyrë inxhinierët e Mazda-s në zhvillimin e një motori me djegie të ulët por me rendiment të lartë, motorin Skyactiv-X. Me pak fjalë, kërkimi i pastërtisë në linjat e jashtme dhe efikasiteti maksimal në motor, mund të shihen si dy aspekte plotësuese, që prodhojnë një rezultat të vetëm me bukuri harmonike. Në fakt, kompania japoneze ka punuar për zhvillimin e të gjithë teknologjisë Skyactiv, pra të gjithë kompleksitetin konfigurim-powertrain, që formon shtyllën kurrizore dhe zemrën e modeleve.
Për rrjedhojë, ulje peshe atje-këtu, ku është e mundur, suspensione të kalibruara për të përmirësuar gatishmërinë dhe dinamikën në drejtim, si dhe sedilje të riprojektuara për të reduktuar lëvizjet e belit të drejtuesit dhe për të rritur ambjentimin mes tij dhe makinës. Rezultati më i rëndësishëm i të gjithës, është padyshim motori i ri me katër cilindra, me benzinë, dy litërsh, i cili mund të përmirësojë si konsumet, ashtu edhe performancën. Si e arrin këtë rezultat? Duke djegur një përzierje të “varfër” dhe duke përdorur një kombinim të djegies nëpërmjet kandelës (në regjime të larta) dhe djegies me shtypje (në regjimet e mesme dhe të ulëta), duke u sjellë pak si motor me benzinë e pak si motor me naftë. Objektivi i inxhinierëve të Hiroshimës ishte arritja e kësaj përzierje për të përmirësuar konsumet.
Megjithatë, duke alternuar raportin stekiometrik në favor të ajrit, në një motor me ndezje të komanduar, flaka përhapet. Prandaj, tek Mazda, ishte në rend të ditës pyetja nëse mund do të mund të arrinin të ndiznin benzinën me shtypje, siç ndodh te motori me naftë. Japonezët ia dolën me anë të një truku të vogël (natyrisht të patentuar), duke përdorur shkëndijën e kandelës për të rritur vetë shtypjen. Në thelb, përzierja në afërsi të kandelës pasurohet me një injektor benzine dhe ndizet nga shkëndija.
Flaka, megjithatë, nuk përhapet tek pjesa tjetër e përzierjes (shumë e “varfër” për t’u ndezur): krijohet kështu një pjesë e ndezur, që duke u zgjeruar, ushtron shtypje shtesë në të gjithë përmbajtjen e cilindrit, duke shkaktuar djegien tipike të naftës. Në ngarkesat e larta të motorit, megjithatë, Skyactiv-X e shndërron funksionimin në djegie normale me ndezje. Rezultati i kësaj shpikje? Një motor që, sipas kompanisë, është 30% më efikas sesa aktuali Skyactiv-G.
Me më shumë se 180 kf, bën “të turpërohen” 155 kftë e G-së dhe qëndron vetëm fare pak nën nivelin e fuqisë (194 kf) së motorit 2.5, të ofruar tek modeli CX-5. Në bazë të kësaj arritje, qëndron filozofia Mazda, e cila ende u jep rëndësi të veçantë zhvillimit të motorëve me djegie të brendshme, dhe në vitin 2020 do të hedhë në treg një katërcilindërsh me naftë, të rinovuar dhe efikas. Kjo nuk do të thotë, gjithsesi, të lihet pas dore zhvillimi drejt motorëve elektrikë…do të ishte një luks që asnjë konstruktor elitar nuk mund t’ia lejojë vetes.
Ky është artikull ekskluziv i Revistës Monitor, që gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”.
Artikulli mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar “Revista Monitor” shoqëruar me linkun e artikullit origjinal.