Gjate nje nga daljeve te tij te fundit publike, ministri i Financave Ridvan Bode, tha se rreth fundit te gjashte mujorit te ketij viti qeveria do te kryeje edhe levizjen e fundit per reduktimin e taksave duke tentuar uljen e mases se kontributit te sigurimeve shoqerore qe paguhet nga punedhenesi ne 15%. Me kete nisme mbyllet edhe pjesa me thelbesore e “revolucionit fiskal” qe premtoi qeveria ne krye te mandatit te saj. Mandat ky qe ne fund te tij ka ne akordet e veta vendosjen e takses se sheshte dhe nje rritje te te ardhurave buxhetore ne nivelin mbi 28% te Prodhimit te Brendshem Bruto (PBB). Rezultate te dallueshme qartesisht nga qeverisja socialiste, qe i la te ardhurat ne nivelin e 24-25% te PBB-se. Dhe ne permbyllje te tij, nje spot televiziv i javes se fundit reklamon punen e qeverise me rezultate historike ne mbledhjen e te ardhurave, qe sipas saj i atribuohet administrimit me te mire fiskal dhe luftes kunder korrupsionit.
Por, po kete jave qe kaloi degjuam per here te pare publikisht ne keto kater vjet, zevendesministrin e financave Florion Mima, i cili adresoi ndaj tatimeve kritika te forta pasi ishte i pakenaqur qe ata nuk kishin denoncuar asnje rast korruptiv ne administraten e tyre… se eshte mjaft e paqarte dhe e dyshimte menyra e perzgjedhjes nga tatimet te biznesve qe duhen te kontrollohen… se nuk kane asnje te dhene per numrin e vetedeklarimeve nga biznesi… etj.
Te para bashke ne nje kontekst, spoti televiziv koncentrat vizual i “mburrjes” kolektive te qeverise per gjate gjithe ketyre kater viteve te fundit per rezultate historike ne tatime, pa mohuar vertetesine e tyre, dhe kritikat e forta qe vijne nga vete qeveria po per tatimet, krijojne tablone e nje revolucioni fiskal gjysmak qe duket se nuk ka prekur thelbin e vertete te ketij sektori qe ka te beje me nivelin e korrupsionit ne tatime, menyren abuzive dhe here arbitrare dhe klienteliste te administrates ne mbledhjen e te ardhurave, dhe per reforma frytdhenese, qe do te ngushtonin hapesiren e ekonomise informale.
Kritikat e zevendesministrit te mireinformuar tregojne se arritja e nje objektivi nuk eshte suksesi i gjithe politikes ne fushen fiskale. Por nen trysnine e kapjes me çdo kusht te rezultatit, te skllavaruar pas shifres, shpesh edhe nen presionin politik, administrata fiskale ka harruar, ne rastin me te mire, te kryeje reformen, e cila permireson procesin e administrimit. Reforma e nje procesi ne administrim duhet te sjelle edhe rezultatin, perkunder qe nuk eshte e vertete qe realizimi i nje objektivi nuk eshte domosdoshmerisht nje administrim me i mire fiskal.