Dy ishin lajmet më të rëndësishme ekonomike të javës së fundit. Së pari vendimi i qeverisë për të vijuar me planin e përvitshëm për rritjen e pagave dhe pensioneve, pavarësisht efekteve të krizës ekonomike globale dhe së dyti veprimi për të reduktuar shpenzimet buxhetore. Janë dy lëvizje që në fakt janë në kahe tejet të kundërta, por që duket se janë zgjedhur si kombinimi më i mirë i mundshëm për momentin.
Veprimi i parë është mjaft i guximshëm dhe inkurajues, duke pasur parasysh se në vendet e tjera të rajonit, pagat ose janë ngrirë (siç është rasti i Serbisë), ose janë reduktuar (siç është rasti i Rumanisë që ka ulur pagat me 25% dhe pensionet e përfitimet nga papunësia me 15%, veprim që ka shkaktuar protesta dhe reagime të fuqishme në publik). Ndonëse rritja e pagave dhe pensioneve në Shqipëri nuk është në nivelin e viteve të mëparshme (kjo ishte e kuptueshme në një mjedis ekonomik me rritje të ngadaltë dhe të ndikuar nga kriza globale) përsëri ajo mbetet për t’u vlerësuar, pasi vjen në një moment kur pranohet që konsumi i brendshëm ka shënuar tkurrje dhe ky shtim i parasë në ekonomi pritet të nxisë deri diku konsumin. Financat kanë deklaruar se ndryshe nga viti i kaluar, kur ekonomia u nxit përmes shpenzimeve kapitale, këtë vit synohet inkurajim i saj përmes shtimit të konsumit.
Gjithsesi, një rritje e ngadaltë e të ardhurave buxhetore, të paktën për 5 muajt e parë të vitit e kanë bërë të pashmangshme shkurtimin e ndjeshëm të shpenzimeve. Në këtë drejtim qeveria ka qenë mjaft e guximshme, duke rrezikuar me rritjen e deficitit buxhetor dhe të borxhit publik, që arritën përkatësisht në 7% dhe 60% të Prodhimit të Brendshëm Bruto (PBB) në fund të vitit të kaluar. Ajo ka guxuar edhe pse kishte një performancë fiskale më të keqe se vendet e tjera të rajonit, teksa këto të fundit kishin si të ardhura më të larta në raport me PBB-në, ashtu dhe borxh publik e deficitit buxhetor më të ulët. Gjatë 2009-s, qeveria u mbështet ndjeshëm në të ardhurat nga privatizimi në financimin e një pjesë të deficitit buxhetor, ndërsa solli likuiditet në ekonomi përmes kredisë prej 200 milionë euro. Këtë vit nuk e ka më këtë “luks”. Dalja në tregjet ndërkombëtar (kujtojmë synimin ende të parealizuar të emetimit të eurobondeve) është vështirësuar për shkak të krizës së borxheve kombëtare që ka mbërthyer Europën dhe kohët e fundit është transmetuar deri në shqetësimet për sistemin financiar evropian (dyshimet po shtohen gjithnjë e më shumë për aftësitë e bankave për të siguruar likuiditet). Shkurtimi i shpenzimeve mbetet e vetmja zgjidhje, të paktën në afatin e shkurtër për qeverinë shqiptare për të shkuar drejt një konsolidimi fiskal që është më se i domosdoshëm. Duket qartë tashmë se qeveria nuk mund të luajë më me rrezikun. Hapi i parë është reduktimi i buxhetit në pjesën e mbetur të vitit me 40 miliardë lekë, ose 10 miliardë lekë më tepër nga sa ishte parashikuar në fillim të vitit, kur qeveria miratoi kuadrin makrofiskal 2011-2013.  me këto veprime synohet që deficiti buxhetor të sillet në 3.5% të PBB-së, një nivel që në rast se dot arrihej do të ishte mjaft i kënaqshëm për kushtet e Shqipërisë. Por, duke nisur nga përvoja e viteve të mëparshme (parashikimet e gabuara në të ardhurave dhe shkelja në shpenzime) duket e vështirë arritje e këtij objektivi, të paktën për këtë vit. Gjithsesi, i rëndësishëm mbetet fakti se më në fund qeveria po e shikon me seriozitet çështjen e konsolidimit fiskal. Krahas këtij veprimi, një amnisti fiskale po shikohet dhe nga financat dhe nga biznesi një burim i mirë që do të çlironte energji në ekonomi, duke amortizuar disi efektet shtrënguese fiskale, por planet për zbatimin e saj po mbeten në letër për sa kohë që nuk po arrihet konsensusi politik.