Kujtesë në vend të urimit
Për ne që jetojmë në Europë e pothuaj të rrethuar nga të gjitha anët nga Komuniteti Europian,të flasim për parashikim të zhvillimeve të pritshme ekonomike, e jo vetëm, është më se e natyrshme. Edhe brenda një urimi të thjeshtë për Vitin e Ri, ne e kemi të nënkuptuar pretendimin që ky të mund të tejkalojë arritjet e të mëparshmit. Për më tepër kur vjen puna për ekonominë, parashikimet e kanë pothuaj të domosdoshme një referencë ndaj vitit të shkuar, qoftë edhe të vakët.
Viti 2018 ishte viti i parë kur Rilindja qeverisi e vetme fare dhe tamam siç i deshi qejfi. Ajo pati komandë të plotë e të pashqetësuar në timon, por edhe kontrollin ekskluziv në ndarjen e tepsisë, me përjashtim të ndonjë thërrime të hedhur aty këtu nga pushteti lokal për “gjoja” opozitarët. Kjo ishte një premisë që Rilindja të demonstronte vlerat e saj të pretenduara se është personifikimi i progresit, e i forcës politike që garantonte të ardhmen e ndritur e kaq të munguar për shqiptarët, e që të tjerët, opozitarë armiq apo miq, ose ua kishin mohuar ose e kishin penguar për ta arritur e që vetëm këta patrioto-progresistë do të mund ta realizonin.
Në këtë drejtim e funksion kanë punuar të gjitha mekanizmat e propagandës apo komunikimit mediatik të mbështetur haptazi financiarisht drejtpërdrejt apo indirekt nga Rilindja, së bashku me grupet e interesit të atashuara pranë saj, pavarësisht përkatësisë së mëhershme.
E këtu përfshihen të gjithë të përfolurit e famshëm “kazan mediatik” që nuk ka lënë moment pa bërë hosana sukseseve të papara që ishin arritur nën udhëheqjen e lavdishme të Rilindësve. Por pikërisht në këtë kulm ovacionesh brohoritëse që koinciduan me mbylljen e vitit të Skënderbeut, papritur e papandehur plasi në Tiranë, tamam nën pullazet e Ministrisë së Arsimit, revolta studentore që brenda një jave rrëzoi përdhe të gjithë propagandën shurdhuese të sukseseve rilindëse, e tamam në një sektor ku Reforma quhet e përmbyllur e po priteshin rezultatet “fantastike” të saj, paralajmëruar me pompë të madhe që kur kjo reformë u aprovua.
U fol për një shpullë, por kur mendon se u këputën 8 kokë Ministrash, përfshi edhe disa prej të ashtuquajturve SuperMinistra, të shkon mendja më shumë tek një kosë e mprehur mirë, se sa vetëm një shpullë studenti.
Mbështetja masive që iu bë kësaj proteste jo vetëm me prezencë fizike, por veçanërisht në mediat sociale, evidentuan kotësinë dhe boshllëkun grotesk të fasadës së Rilindjes.
Protesta studentore evidentoi, jo vetëm se Reforma e Sistemit Universitar ishte një ngrehinë pa themele dhe mungesë totale të thelbit. Në ballafaqimin e provokuar në vijim nga Rilindja, protesta evidentoi edhe faktin se kjo qeverisje, karakterizohet pa dyshim, si një regjim të administruar me një autokraci absolute, që abuzon në mënyrë të pashembullt me ligje dhe vendime të dala nga një Parlament inekzistent e pa zë, tërësisht i nënshtruar, nën zgjedhjen e kësaj autokracie.
Siç pamë në fund të këtij viti në mënyrë kaq të sintetizuar në projektin e Unazës së re në Kryeqytet, kjo autokraci e rilindur e ushtron pushtetin sa në mënyrë flagrante përmes administrimit skandaloz të projektit aq edhe përmes administrimit arrogant dhe të papërgjegjshëm të fondeve publike duke qenë edhe në kundërshtim krejtësisht të hapur me interesat e taksapaguesve dhe popullatës së pambrojtur.
Askush nuk do të kish guxuar të parashikonte një mbyllje të tillë të vitit 2018 për yjet e famshme të qeverisë rilindëse në krye të superdikastereve të krijuar në këtë qeverisje të dytë solo.
Por faktet janë kokëforta! Ndaj dhe situata dramatike e krejt e pashpresë me të cilën përballet popullata e Shqipërisë, por tentohej të mbulohej nga propaganda zhurmuese, e që jo rrallë në faqet e kësaj reviste jemi përpjekur ta ngremë si shqetësim për shoqërinë tonë të brishtë dhe vendin akoma larg të qenët i përparuar e stabilizuar, nuk e zgjati më shumë se një vit dhe u gjet mekanizmi e forma për të ngritur krye me forcë, për të neveritur demagogjinë, duke vënë me shpatulla pas murit qeverisjen edhe gjithë klasën politike aktuale për mungesën e dëshmuar të vizionit, makuterinë e pakufishme dhe papërgjegjshmërinë në drejtimin e vendit në këto vite të transformimeve të mëdha që po ndodhin në botë.
E dukshme veçanërisht në kuadër të zhvillimeve gjigante teknologjike, dëshmitarë të të cilave janë veçanërisht të rinjtë e shumë të rinjtë, zhvillime që ndonëse ofrojnë mundësi të jashtëzakonshme për punësim e përfshirje kudo në botë, i lënë të rinjtë tanë jashtë këtyre proceseve, të cilat ata i ndjekin në rrjet e media sociale.
Revista që botojmë si çdo vit tenton të përvijojë një parashikim për Vitin e Ri që sapo hyri, mes intervistave me specialistë, biznese apo studiues duke hulumtuar edhe mes shifrave e fakteve të së shkuarës, apo edhe parashikimeve që bëhen për rajonin e më gjerë.
Shpresojmë të ndihmojmë lexuesin tonë me sa mundemi në këtë përpjekje, që nuk është aspak e lehtë.
Por edhe një kartolinë urimi në fund do të dëshironim t’ua dërgonim në shenjë falënderimi atyre të rinjve që me guxim e shprehën qëndrimin e tyre kundër propagandës shurdhuese të Rilindjes e kazanëve mediatikë që i bëjnë eko.
Kjo kartolinë është edhe një shenjë mbështetje e nxitje për të vijuar aksionin e tyre për të realizuar edhe në vendin tonë hopin cilësor duke shkallmuar regjimin politik që ka kapur për fyti vendin dhe që mbetet jo sikurse paraqitet si zgjidhja por si problemi kryesor që kemi e që pengon avancimin e projekteve për në drejtimin e duhur europian, vendosjen e forcimin e mekanizmave të konkurrencës së ndershme në ekonominë e tregut, rritjen e mirëqenies dhe progresin e domosdoshëm e pa trauma sociale.