Shqipëria ishte një pikëpyetje e madhe në itinerarin tonë, nis reportazhin blogu ndërkombëtar i udhëtimeve The Trek.co.
Nën një diktaturë komuniste deri në fund të viteve ‘80, vendi ishte një nga më të mbyllurit në botë për një kohë të gjatë; askush nuk hyri dhe askush nuk mund të dilte. Kjo shpjegon pjesërisht pse ne dimë kaq pak për këtë vend.”-shkruajnë autorët e reportazhit për Shqipërinë “Nga veriu në jug”.
Reportazhi si më poshtë:
Që nga nisja jonë nga Portugalia, ne na pëlqen të ballafaqojmë njerëzit me klishetë që mund të kenë mbi njëri-tjetrin. Kur thamë se Shqipëria ishte një nga vendet e rrugës tonë në Evropë, ne u këshilluam që të “kemi kujdes”. Shpesh, edhe njerëzit nga vendet e tjera të Ballkanit na jepnin këtë këshillë. Nga leximi i tregimeve të udhëtimit, kishim përshtypjen se shumë udhëtarët kishin një mendim tjetër për Shqipërinë.
Por, ajo që do të kujtojmë nga udhët tona prej 370 milje në Shqipëri janë:
Malet e nëmuna
Ne mbërritëm në Shqipëri pranë Bjeshkëve, të cilat formojnë kufirin me Malin e Zi. Në fund të muajit prill, kishte ende shumë dëborëpër të kapërcyer kalimin kufitar midis Parkut Kombëtar Prokletije në Mal të Zi dhe Luginës së Valbonës në anën shqiptare. Pasi të keni kapërcyer Alpet Dinarike, çfarë kënaqësie të gjesh malet më “alpine”, që do të thoshte maja më të reja.
Liqene
Më tej në itinerarin tonë, një ndryshim i plotë i peizazhit na priste. Së pari, liqeni i Komanit, të cilin vendosëm ta kalonim me traget, e cila ishte një surprizë e mrekullueshme. Nga varka, ne zbuluam fshatra të vegjël në buzë malit, të lidhur vetëm me pjesën tjetër të botës me shtigje dhe udhëtime me varka. Më larg në jug, tek udhëtuam liqeni i Ulzës ishte një ditë e paharrueshme. Ne fushuam në këtë gadishull të vogël, vetëm në botë. Megjithë motin kapriçioz, rrethinat e liqenit ishin të lezetshme dhe patëm takime të këndshme me vendasit gjatë dy ditëve tona atje.
Guri i Kamjes
Pasi kaluam Kosovën dhe Maqedoninë e Veriut, jemi përsëri në Shqipëri, këtë herë në jug! Rajoni jugor malor është krejt i ndryshëm nga veriu. Asgjë shumë alpine nuk gjendet këtu, por zbuluam disa vende sublime si Guri i Kamjes.
Lugina e Zagorisë
Tjetra ishte ana lindore e Luginës së Zagorisë. Në fund të qershorit, bimët janë në lulëzim dhe e gjithë lugina është e verdhë. Në atë kohë ishte edhe mot i nxehtë. Ne i mbajtëm kokët të mbuluara, duke pirë ujë tërë ditën, por u përpoqëm nga goditja e nxehtësisë në një ditë kur nuk erdhi një frymë e erë për të na freskuar.
Kanionet e Osumit
Pas një kërcimi në qytetin e bukur të Gjirokaster, vazhduam kursin tonë drejt jugperëndimit. Kanionet e Osumit ishin një zbulim i mrekullueshëm dhe vendi i përsosur për një pushim të gjatë në mes të ditës. Aty u takuam me Herta, Ked, Klement dhe Eri; më në fund mundësia për të biseduar me vendasit në anglisht.
Syri i Kaltër
Syri i Kalter është një nga vendet më turistike në Shqipëri. Ndoshta ju e dini si “Syri i Kaltër, ishte një burim uji që buron nga toka mes bimësisë së gjelbër. Uji është tepër blu. Gjëja tjetër e jashtëzakonshme atje: guidat e turistëve mund të hyjnë në brigjet e burimit dhe disi kjo shkatërron përvojën.
Plazhi
Nga atje, u nisëm drejt detit! Ne evituam me kujdes Sarandën e cila duket se është një vendpushim i madh bregdetar. Nga hartat tona dhe falë pamjeve satelitore, dalluam një plazh të vogël larg nga cadrat dhe baret. Pas një noti dhe një nate të ëndërruar, ne bëjmë një ndalesë në Ksamil, një vendpushim i vogël, “qyteti” i fundit para Greqisë.
Ky është artikull ekskluziv i Revistës Monitor, që gëzon të drejtën e autorësisë sipas Ligjit Nr. 35/2016, “Për të drejtat e autorit dhe të drejtat e lidhura me to”.
Artikulli mund të ripublikohet nga mediat e tjera vetëm duke cituar “Revista Monitor” shoqëruar me linkun e artikullit origjinal.