Pas 47 vitesh dhe një muaji, Britania do të largohet të Premten nga Bashkimi Evropian. Ajo përfaqëson triumfin e një kryeministri konservator dhe shkatërrimin e trashëgimisë së një tjetri.
Kur Britania u bashkua me Komunitetin Ekonomik Evropian në 1973, ajo ishte nën drejtimin e një kryeministri të grupit Tory, Edward Heath, dhe me mbështetjen e plotë të gruas që do të vazhdonte të ishte udhëheqësja më i madhe modern e Partisë Konservatore, Margaret Thatcher.
Ajo nga ana e saj, do të ndihmonte në formimin e trupit para se të vendoste se po shkonte në drejtim të gabuar.
Lufta që filloi 40 vjet më parë me Heath dhe Thatcher ka bërë jehonë përmes partisë më të vjetër dhe më të suksesshme të Britanisë që nga ajo kohë. Kryeministrat e njëpasnjëshëm Tory kanë paguar çmimin përfundimtar politik dhe janë detyruar nga posti, viktima të ndarjeve patologjike të kolegëve të tyre mbi Evropën.
Tani Boris Johnson po kërkon të prishë zinxhirin. Ndërsa ai shkruan atë që shpreson se do të jetë kapitulli i fundit në divorcin e torturave të Britanisë nga BE, qëllimi i tij është gjithashtu që të pushojë luftën civile të partisë së tij. Por ndërsa Britania e Johnson largohet nga Evropa, ka shenja që çështja e Evropës mund të mos e lërë akoma.
Johnson e ka ngjitur Brexitin në majën e politikës britanike. Si fytyrë e fushatës votimi, ai është në traditën skeptike të Thatcher. Sidoqoftë, në të kaluarën, ai e ka kritikuar atë për faktin se është pandershmëri me votuesit për cakimin në Bruksel. Duke folur në vitin 2014, ai tha: “Ajo dhe disa prej këshilltarëve të saj të menjëhershëm mund të jenë mjaft të ndërlikuar për atë që po ndodhte me të vërtetë.”
Me Brexit tani vetëm disa orë larg, Johnson synon ta kthejë bisedën kombëtare në çështjet e brendshme që njerëzit britanikë kujdesen më shumë, siç është shërbimi shëndetësor. Ka arsye për të menduar se ai mund të ketë sukses. Për dallim nga paraardhësit e tij, ai ka një shumicë në Parlament aq të madh sa të injorojë anëtarët më të pakëndshëm të partisë së tij. Ai ka shtypin britanik pro-Brexit nga ana e tij. Dhe ai nuk ka pse të merret me Boris Johnson duke përdorur Brexit si një mënyrë për të përparuar karrierën e tij.
/BLOOMBERG