Udhëheqësit e Bashkimit Evropian më në fund u pajtuan me krerët e institucioneve kyçe. Katër emërimet kryesore përfshinë bankierin qendror që do të drejtojë ekonominë e eurozonës dhe deri te shefi ekzekutiv që përcakton axhendën politike.
Ja një guidë në profilet e karaktereve që do të formësojnë politikën e BE-së për çdo gjë, nga tregtia në politikat e jashtme:
1. Ursula von der Leyen, 60 vjeç, Gjermani: Shefe e Komisionit Europian
Me një vonesë në politikë, Von der Leyen hyri në Partinë Demokristiane në vitin 1990. Ajo u ngrit në detyrë, për t’u bërë nënkryetare e saj dhe është e vetmja ministre, e cila ka qenë në qeverinë e Angela Merkelit që kur kreu gjerman mori detyrën më 2005. Ajo ka shërbyer si ministre e familjes, e punës dhe ministre e mbrojtjes – dhe për një kohë të gjatë, u konsiderua si një pasardhëse si kancelare. Megjithatë, figura e saj u zbeh në vitet e fundit mes pyetjeve rreth gatishmërisë ushtarake të Gjermanisë, projekteve të prokurimit që kanë mbërthyer dhe prevalencës së konsulentëve të jashtëm. Sfida e saj do të jetë të lundrojë mes luftërave tregtare, tensionit të ripërtërirë gjeopolitik rreth Iranit, si dhe bën thirrje për rritjen e transparencës dhe përfaqësimit brenda vetë bllokut. Von der Leyen, një mjeke në profesion, e cila rriti shtatë fëmijë, jetoi në Kaliforni për vite me radhë dhe flet rrjedhshëm gjuhën angleze dhe frënge.
2. Christine Lagarde, 63 vjeç, Franca: Presidente e Bankës Qendrore Evropiane
Avokatja dhe gruaja e parë e emëruar në krye të Fondit Monetar Ndërkombëtar, ka lindur në Bruksel dhe babai i saj ka punuar për BE. Presidenti francez Emmanuel Macron e përshkroi atë që ka Evropën “në ADN-në e saj”. Ishte kryetari Jacques Chirac i cili nisi karrierën politike të Lagarde duke emëruar ministren e saj për tregti në vitin 2005. Ajo shkëlqeu si ministre e financave, para se të kalonte tetë vjet duke menaxhuar FMN. Presidenti i Këshillit të BE Donald Tusk ka hedhur poshtë shqetësimet rreth mungesës së trajnimit të saj ekonomik, duke thënë se ajo do të jetë një “presidente e përsosur”e BQE-së. Investitorët ka të ngjarë të vënë bast se si një luftëtare krizash e kalitur, do të ndajë drejtimin e Draghi për një politikë monetare agresive dhe inovative.
3. Charles Michel, 43 vjeç, Belgjikë: Presidenti i Këshillit Evropian
Ai është politikani arkaik, tipik i BE-së, i cili si kryeministër belg që nga viti 2014 e ka zotëruar artin e mbajtjes së palëve ndërluftuese së bashku, në një koalicion të brishtë. Megjithëse vjen nga gjysma franko-franceze e Belgjikës, ai pranoi të kryesonte një qeveri që përfshinte për herë të parë një parti që shtynte pavarësinë për gjysmën e anës hollandeze të vendit. Kjo tregon aftësitë e ndërtimit të kompromisit që ai do të ketë nevojë kur të fillojë të kryesojë samitet e liderëve rivale të BE. Pas pesë vitesh në detyrë, partia e tij u zhvillua keq në zgjedhjet e përgjithshme në maj dhe, me bisedimet e koalicionit ende në vazhdim, duket sikur Michel do të kthehej si udhëheqës. Lëvizja në rrugën drejt Brukselit për t’u bërë president i Këshillit Evropian është hapi tjetër logjik për dikë, babai i të cilit është ish-komisioner i BE.
4. Josep Borrell, 72 vjeç, Spanjë: shefi i politikës së jashtme të BE
Borrell është një veteran i shumë betejave me Partinë Socialiste Spanjolle, ku ai ka shërbyer si ministër i punëve publike, lider i partisë dhe më së fundi ministri i jashtëm. Ai gjithashtu kishte një rol si president i Parlamentit Europian midis 2004 dhe 2007. Lindur në një qytet të vogël në Katalonjës, Borrell u tërhoq përsëri në politikë, nga gjysmë-dalja në pension nga kriza separatiste që përfshiu rajonin e tij në 2017. Si një mbrojtës i ashpër i kushtetutës spanjolle, ai ishte aktiv në luftën kundër operacioneve propagandistike të separatistëve, duke publikuar një numër të madh të pretendimeve të tyre në vitin 2014. Kur Pedro Sanchez hoqi dorë nga qeveria e qendrës së djathtë vitin e kaluar, ai u kthye në Borrell si një parti e vjetër. Ai mbrojti pozicionet e tij në skenën ndërkombëtare, duke refuzuar kërkesat e SHBA për Evropën, për të dërguar trupa në Lindjen e Mesme dhe kërkesat e administratës së Trump mbi trajtimin e Venezuelës.
/ Bloomberg News