Kryeministri Theresa May ka në dispozicion edhe nëntë muaj për të përcaktuar çka Brexit do të thotë dhe do të duhet të bëjë luftë në tri fronte për të arritur atje – në Bruksel, në Parlament dhe me Partinë e saj Konservatore.
Prioritetet e saj janë të vendosin se çfarë mund të konsistojë lidhja e ardhshme me Evropën, të zgjidhë enigmën e pazgjidhshme të kufirit irlandez dhe të shohë një fushatë të inkurajuar për një referendum të dytë. Disa nga vendimet më të vështira mund të kenë nevojë të shkelen, shkruan Bloomberg.
SKENARI 1: Dorëzohemi ndaj Brexit, por vendimet e vështira shtyhen
Bisedimet për marrëveshjen e tregtisë së ardhshme fillojnë në muajin prill, por nuk bëjnë shumë përparim: Britania fillon me një propozim që BE ka hedhur poshtë gjatë gjithë kohës dhe BE refuzon të angazhohet. Diskutimet mbi kufirin irlandez bëjnë pak përparim. Por deri në fund të vitit, të dy palët bien dakord mbi traktatin e tërheqjes dhe gjithashtu në një tekst të formuluar në mënyrë të paqartë që përcakton marrëdhëniet tregtare në të ardhmen. Ajo bazohet në ofertën e hapjes së BE-së për një marrëveshje themelore të tregtisë së lirë, që ka pak shanse që të ndihmojë prodhuesit e makinave, bankierët ose sektorin e shërbimit. Është shumë larg partneritetit të thellë dhe të veçantë që May-i po bënte oferta.
Fundi i historisë: Britania del nga BE në mars 2019, në një periudhë 21-mujore të tranzicionit. Mund të them se ajo ka dorëzuar premtimin e saj. Puna e vështirë është shtyrë, ndoshta edhe për një udhëheqës tjetër.
SKENARI 2: Parlamenti shtyn May drejt një tjetër dorëzimi
Një aleancë e ligjvënësve të Tory dhe të Punës detyrojnë një votë për qëndrimin në bashkimin doganor – marrëveshja që e mban tregtinë ndërkufitare lehtësisht brenda bllokut, por pengon që Britania të dalë vetë. May ndihet e mundur pasi ligjvënësit i vënë interesat ekonomike të vendit mbi disiplinën partiake. Mbështetësit e Brexit thërrasin ‘faull’ – një politikë tregtare e pavarur ishte një çmim për t’u paguar, por ata e dinë se nuk kanë numra për të mposhtur majin.
Mund të dinë se ajo duhet të marrë marrëveshjen përfundimtare që sjell nga Brukseli përmes Parlamentit dhe nuk mund të rrezikojë një humbje në prag të datës së nisjes. Ndjenja në zyrën e May-t tashmë është se ajo nuk ka një mandat për një Brexit ekstrem. Ajo pranon pozicionin e ri, i cili zgjidh problemin e kufirit irlandez dhe i lejon asaj të përmbahet në vijën e saj më të rëndësishme të Brexit, që do t’i japë fund emigrimit të pakontrolluar nga Evropa.
Fundi i historisë: Britania i ofron BE një qëndrim negociues me të cilin mund të punojë, si dhe Britania bie dakord për një Brexit pak më të butë. Kundërshtarët e kësaj linje nuk janë të kënaqur, por ligjvënësit dhe bizneset pro-BE marrin një Brexit me të cilin mund të jetojnë.
SKENARI 3: Hakmarrja, një referendum i dytë
Kjo kërkon pak më shumë imagjinatë dhe ndoshta mbështetet në skenarë të tilla si dëshmi bindëse se votuesit u influencuan apo manipuloheshin padrejtësisht – për të krijuar një moment të caktuar. Por tashmë ekziston një plan për të ndalur Brexit nën udhëheqjen e 39-vjeçarit Chuka Umunna, një kandidat për të kryesuar Partinë Laburiste.
Një ‘ushtri’ e nxituar e ligjvënësve ka mjete në dispozicion të saj. Ata mund të shkëmbejnë legjislacionin në mënyrë që një kundërshtim i ‘ Marrëveshjes May’ mund të zgjasë, por kjo nuk duhet të thotë se alternativa nuk është marrëveshje. Ata mund të përpiqen të detyrojnë zgjatjen e procedurave të divorcit për të blerë kohë.
Vjeshta do të jetë momenti kyç kur Maji sjell marrëveshjen e divorcit nga Brukseli. Nëse konsiderohet keq, me pak detaje rreth asaj se çfarë do të thotë për të ardhmen e ekonomisë, rregullat e lojës mund të ndryshojnë. Akuzat se fushata pro-Brexit thyen rregullat e zgjedhjeve, përforcojnë argumentin për vendosjen e marrëveshjes përfundimtare për publikun. Për të qenë të sigurt, votuesit janë të lodhur nga zgjedhjet – ata kanë pasur një të tillë që nga viti 2014 dhe është e mundur që Brukseli të ‘ndëshkojë’ Britaninë, e cila mund të japë një votim më vendimtar për të larguarit.
Fundi i historisë: të mbeturit mund të marrin referendumin e tyre për një marrëveshje përfundimtare, por nuk është e qartë se një tjetër votim do të shkonte në anën tjetër.