Referendumi mbi autonominë rajonale në Veneto, i cili sipas të dhënave të fundit të disponueshme (574 komuna nga 575) arrin kuorumin, në nivelin e 57.2%, shkruan Il Sole. Në mbrëmjen e djeshme, Lombardia rimëkëmb pjesëmarrjen. Të dhënat e pjesshme të regjistruara në mesnatë flasin për rreth 40% pjesëmarrës në votimin e referendumit, me rreth një të tretën e vendeve të vlerësuara në total. Me 60.4% të votave të vëzhguara, rezultati i referendumit për autonomi në Lombardi mori 95.64% përgjigje “Po”, 3.61% “Jo” dhe 0.75% karta bosh. Maroni tashmë duket i kënaqur, shkruajnë mediat vendase.
“Për mua ka rëndësi të përgjithshme, nuk jam në garë me Veneto, tani do të luftojmë së bashku”- thotë ai, i cili shton se do të bashkohen me Emilia Romagna, e cila e nisi programin, por pa forcën e referendumit, ai gjithashtu do ta thërrasë për të parë nëse dëshiron të bashkohet me të. Sipas tij, “parashikimet që kemi, mbi 95% të qytetarëve thanë po, 3% jo”. Për momentin nuk ka hendek të madh me votimin elektronik eksperimental (përdoret për herë të parë në Itali).
Bergamo është qyteti ku kanë votuar më së shumti, Milano më pak. Sekretari i përgjithshëm Pietro Bussolati flet për një “bllokim të një beteje të përbashkët, siç tregohet nga pjesëmarrja e ulët në Milano”. Të dhënat e Milanos, thotë Maroni, “duhet të studiohen në disa zona, për të kuptuar se ku ka dëshirë për ndryshim dhe për shkak të perspektivës së jetës që ka”.
Në Lombardi nuk ka nevojë për të arritur një kuorum, sepse iniciativa është miratuar me mocion të votuar me shumicë të kualifikuar nga Këshilli i Qarkut. Në Veneto duhej arritur kuorumi prej 50%, por përqindja tashmë është tejkaluar. Vicenza është qyteti kampion i votave. Nëse dy përqindjet janë konfirmuar (40% në Lombardi dhe 60% në Veneto) mund të konfirmohet një rezultat shumë pozitiv.
Udhëzimi për autonomi
Të dy Rajonet po i drejtohen këtij referendumi këshillimor (pa ndonjë rezultat politik të menjëhershëm) me qëllim që të rimarrin menaxhimin ekskluziv të sa më shumë çështjeve të mundshme nga ato të renditura në nenin 117 të Kushtetutës italiane, të cilat aktualisht janë “konkurruese” sepse ato janë subjekt i Shtetit dhe i institucioneve rajonale. Këto përfshijnë 20 kompetenca, plus 3 shtesë (paqja dhe drejtësia, arsimi dhe mbrojtja e mjedisit) siç përcaktohet në nenin 116 të Kushtetutës, nga të cilat shteti ka të drejta ekskluzive me rajonet me statute të posaçme.
I njëjti nen 116 parashikon mundësinë e një programi për të lejuar që Rajonet të “mbulojnë” kompetencat e tjera shtesë.
Referendumi
Referendumet e së dielës ishin konsultative dhe jo detyruese. Ata janë formuluar me kujdes për t’u kërkuar votuesve nëse duan më shumë “autonomi” pa kërcënuar “unitetin kombëtar”. Ndryshe nga votimi katalanas, ato janë miratuar nga Gjykata Kushtetuese Italiane.
“Këto janë sinjale se LidhjaVeriore nuk është më për shkëputje të plotë, por një version më i butë i federalizmit fiskal”, ka deklaruar më parë eksperti Francesco Galietti.
Filippo Tronconi, një profesor në Universitetin e Bolonjës, thotë se udhëheqësit e Lidhjes Veriore po përdorin gjithashtu referendumet për të ngritur bazën e tyre popullore përpara një zgjedhjeje kombëtare të pritur pranverën e ardhshme.
Zgjedhjet mund të sjellin një parlament të varur ku Lidhja Veriore mund të luajë një rol në marrjen e vendimit të fituesit. Sondazhet e fundit të EMG të publikuara javën e shkuar nxorrën mbështetjen për Lidhjen Veriore me 14.8 për qind.
Përveç një dëshire për më shumë kontroll mbi taksat, sulmi tjetër i lobimit të Z. Maroni ka qenë kundër migrimit, një shqetësim tjetër i gjatë i Lidhjes Veriore.