Financimi i jashtëm në vendet e varfra është në rënie, pavarësisht nga një premtim nga bashkësia ndërkombëtare tre vjet më parë për të rritur flukset e financimit të zhvillimit, veçanërisht nëpërmjet investimeve private, sipas një raporti të ri të OECD.
‘Perspektiva Globale mbi Financimin për Zhvillimin e Qëndrueshëm 2019’ tregon se ka pasur një rënie prej 12% në financimin e jashtëm të vendeve në zhvillim nga 2013 në 2016, një rënie që hedh dyshime serioze mbi aftësinë e botës për të arritur Objektivat e Zhvillimit të Qëndrueshëm 2030.
Nga të dhënat e financimit të jashtëm që është në dispozicion pas vitit 2016, investimet e huaja direkte në vendet në zhvillim u ulën me 30% gjatë 2016-17 dhe financimi i projektit u ul me 30% në tremujorin e parë të vitit 2018, tregon raporti. Ndihma Zyrtare e Zhvillimit (ODA) nga ekonomitë e përparuara është e qëndrueshme, por nën objektivin, ndërsa flukse të tjera të tilla si remitancat dhe filantropia po rriten, por relativisht të vogla.
Rënia vjen pasi nevoja për financim për zhvillim të qëndrueshëm po rritet për shkak të rritjes së popullsisë, konfliktit dhe degradimit të mjedisit. Bashkësia ndërkombëtare u zotua në një konferencë të Kombeve të Bashkuara 2015 në Addis Abeba për të rritur financimin e zhvillimit, duke përdorur investimet private si levë.
“Vendet donatore nuk kanë mbajtur premtimin e tyre për 2015 për të zgjeruar rrjedhat e financimit të zhvillimit”, tha drejtori i Bashkëpunimit për Zhvillim të OECD Jorge Moreira da Silva, duke nisur raportin në Forumin e Paqes të Parisit. “Financimi i zhvillimit nuk është një kosto – është një investim që do të na ndihmojë të arrijmë paqen dhe prosperitetin në nivel global, siç përcaktohet nga Qëllimet Globale”.
Raporti bën thirrje për më shumë përpjekje për të mobilizuar burimet e brendshme, të cilat janë të paktën po aq të rëndësishme për zhvillimin e qëndrueshëm si rrjedhat e jashtme. Për shembull, të ardhurat tatimore janë burimi më i madh financiar për vendet e varfëra. Megjithatë, të ardhurat nga taksat në vendet me të ardhura të ulëta dhe ato më pak të zhvilluara, mesatarisht vetëm 14% të PBB-së, më pak se gjysma e nivelit të vendit të OECD-së prej 34% dhe nën 15% që është minimumi i rekomanduar për funksionimin efektiv të shtetit.